beyler sözlüğe ibret alınması gereken bir

ceydayla bir an önce her şeyi halletmeliydim... artık yazın sonu geliyordu, yaz gülü gidecekti nasılsa deyip saldığımda oluyordu, ama yaz gülü her suratını astığında canımdan parça koparıyorlardı sanki, bir yandan ona ilgi duyuyordum... kuzenime. kanımdan parçaya... bunları düşündükçe, la gibtir et. parasız kalsan ne olacak ? diyordum. diyordum sadece... ama öcümü alacaktım. kanımdan olanı gibicektim. komik gelmeye başlamıştı bu öç alma işi, ama yapacaktım... yaz gülünün suratını asık görmeye dayanamaz hale gelmiştim, ceydayla sık sık buluşuyorduk, ama yiyişmiyorduk bile... 2'şer tane içip dağılıyorduk evlere... eylül 2 olmuştu... o sabah kalkınca telefonuma baktım. ne yaz gülü aramıştı, ne ceydadan mesaj vardı... yaz gülünün annesini aradım okullar açılacaktı artık. söylemesinin vakti gelmişti... yaz gülü ben ve annesi beşiktaş sahile gittik... söyledik. ağlamaya başladı. bana ve annesine sarıldı... ben ağladım, annesi ağladı... ceyda geldi aklıma. artık onu gibmek dert olmuştu. gibmek, kurtulmak istiyordum... o korkuyordu. bozulmak istemiyordu. ama ben o zarı alıp babasını eline vericektim. koymuştum bir kere kafaya... o gece ayrıldık annesi ve yaz gülünden, onlar eve gitti, ben eve... sabahına yaz gülüm gelemyecekti, bunu bildiğimden geceden ceydayla buluşma ayarlamıştım.