bu sıradan bir hikaye degil beyler

umurunuzda değil biliyorum ama,
benim taşaklarım normalden büyük. doktora gitmişliğim de vardır
önemli değilmiş, çok nadir görülen bi tür genetik çeşitlilik.
çocuğun zütünü iyice temizledim,
altına işemiştir diye gibinin etrafını da temizliyim dedim.
gözüme çarptı, gibinden üç tane yanyana koysan bir taşağı etmezdi amk.
'hagibtir' dedim. 'oğlum musun lan sen!'
o sinirle bunu dal daşak tekerlekli sandalyesine bindirdim,
salona zütürdüm. yüzünü koltuğa çevirdim, televizyonu kapadım,
mutfağa döndüm. salamları ve peyniri bi tabağa koydum,
bir tabağa domates doğradım, yanına da bir iki dilim ekmek dilimledim.
salona gidip önüne koydum.
üzerimi değişip evden çıktım.
eve geldiğimde saat gece yarısını biraz geçmişti,
onu görmezden gelerek salondan odama geçtim. üzerimi değiştim.
içerden televizyon sesi geldiğini farkettim.
çıkarken televizyonu kapatmıştım,
vay amk demek o kadar da mal değilmiş diyerek salona girdim.
o saatte nasıl bulduysa, çizgi film izliyordu.
koltuğa baktım, sabah koyduklarım duruyordu.
sadece salamlardan yemişti...

gidip, kalan salamları saydım. neden mi?
15 tane salam bırakmıştı çünkü. yani,
yarısını bana bırakmış...
ama matematiği biraz kötü olacak ki bir tane fazla yemiş.