1. 1.
    0
    En zoru arkadaslarla vedalasmak, elini bile tutamadığım çocukluk aşkıma gidiyorum bahanesi ile sarılmak oldu.
    Adı Serpil'di, birlikte büyümüştük, birlikte oynamıştık, birlikte ağlamış, birlikte gülmüştük.
    En çok koyan ondan ayrılmaktı, o bilmese ben ona aşıktım, delicesine, yağmuru sever gibi, güneşi özler gibi.
    Bir gün gidebileceğimi, ondan ayrılabileceğimi, uzaklaşabileceğimi hiç düşünmemiştim."
    Ben gidiyorum dediğimde inanmadı, inanmak istemedi. Bana aşık değildi ama ayrılamazdı benden.
    Birbirimizi tamamlardık biz, birbirimizindik aslında biz.
    Son gün yanına gittim, kapısını caldım. Konusalım biraz aşagı gelsene dedim.
    ···
   tümünü göster