sürtünmekten bıktım sizce artık vermeli miyim

ulan iki makara yaparım diye açtım. yine kendimi ondan bahsederken buldum iyi mi * her neyse işte biz de muamelemizi hakkıyla gerçekleştirdikten sonra artık gerçekten sadece uyumak istiyodum. beden olarak zaten gebermiş gibiydim, ruhen de oldukça yorgun hissediyodum. benim için sabaha biriyle uyanmak çok özeldir. genelde ya evden gönderirim ya da başka odaya geçerim. kalkmadım bu defa. o da gitmedi hiç, teklif ettiğim halde. ikimizde de derman kalmadığı için bikaç saat sadece konuştuk. o babasına olan nefretini anlatıyo, ben anneme. o okulundan bahsediyo, ben işimden. lol oynasana diyo bana aptal. leauge of legends delisi bin. eğer oynayan panpalar varsa burdan annelerine selam. gibtiğimin oyunu.

en sevdiği şarkıyı açıyo. ben de seviyorum. bizim şarkımız oluyo. 18lik hallerimi hatırlıyorum, gülümsüyorum. ikinci bahar gibi anasını gibtiğimin evladı. ilaç gibi. şifa gibi. nasıl bi arınmış hissediyorum anlatamam. günah çıkarıyorum sanki. sabah oluyo yavaştan, bi yandan sussun uyuyayım istiyorum bi yandan zaman dursun, gitmesin, bitmesin.. sonra ona haksızlık ettiğimi düşünüyorum, önünü kapatıyorum ulan diye mal mal triplere giriyorum. sonrasını, ertesini ölçüyorum tartıyorum.. ben bunlarla boğuşurken uyuma yeaaa diyo çocuk gibi. nazını sevdiğim ya. ne? diyorum. ben uyumadan uyuma ya saçımı sev diyo. basıyorum kahkahayı. gerçekten böyle güzel insanlar kalmış mı? böyle içten, böyle olduğu gibi. başlıyorum çocuğumu uyutmaya, saçlarını okşamaya. ayakkabı fırçası kılıklı klagib erkek saçı gibi de değil. ipek gibi. benim şampuanım kokuyo saçında. bi kez daha tutuluyorum. koysam bi fanusa falan izlesem diyorum. kimse dokunmasa. ama durmaz ki, olmaz ki. geçmişim bırakmaz ki. ne kadar oynayabilirim, ne kadar saklayabilirim. ne kadar temiz kız olabilirim...

öyle bişey ki panpalar, bacak aranın delik olmaması yetmiyo aslında. belki de ben buna sığınıyorum, bunla pisliklerimi temizlemeye çalışıyorum. rollerimi gibeyim.