olum napıyosun dedim

gece saat 1-2 gibiydi. oğuz hala eve gelmemişti. evşinle izel de çoktan uyumuşlardım. mustafayla salonda oturuyoduk. her şeyi sorup öğrenmek istiyodum ama cesaret edemiyodum bi türlü. konuyu işten açtım dedim burdan devam ederim istediğim yere getiririm konuyu. naptın işi dedi. patronla konuştum ıspartadayken ayrıldım işten dedi. başka bi iş buldum artık burda ıspartada. bi süre orda çalıştım ama artık burda çalışıcam. vay amk bizi özlediği falan yalanmış diye geçirdim içimden. ne işi diye sordum. bi abi emlak işiyle uğraşıyo ısparta da. burda da dayıoğlu emlak dükkanı açmış yeni beni onun yanına gönderd dedi. pek inandırıcı gelmedi ilk etapta. çünkü niye bi adam ta ıspartadan emlak işi için addıbını göndersin istanbula amk dayı oğlu bi adam bulamamış mı diye düşünüyorum ama kafamın içinde sadece bunlar tabi. mustafaya bi şey söylemedim.