adolf hitler

ortalığın dıbına koymak eylemini hakkıyla yerine getirmiştir. adamın avrupa'da saldırmadığı yer kalmadı amk.
1933-1942 arası en güçlü devriydi. alman sanayisi müthiş bir düzeyde, savaş başlamış, alman orduları paris'te viyana'da prag'da atina'da bayrağını çekmiş. abd, ingiltere altına sıçıyor.
1942 yılı dönüm noktası işte. sovyet rusya akıllıca karşı taarruzlara kalkışıyor, alman doğu cephesi gerilemeye başlıyor. aynı yıl, japonlar pasifik'te savaşa tutuşuyor abd ile.
1943 yılında almanya ve müttefikleri ilk ağır yenilgilerini almaya başlıyor. yine de almanya güçlü, hitler güçlü.
1944 yılında işler değişiyor. almanlar, bagration harekatında sıçıp sıvıyor. almanların sovyet rusya ile berabere kalarak savaşı bitirmesi bekleniyordu, fakat bagration'da sovyet rusya alman ordusunun dıbına goydu ve almanya'nın umutları tükendi. önemli havzalar elden çıkıyor. bu da yetmezmiş gibi abd - ingiltere ikilisi italya'da ilerliyor, fransa'ya muazzam bir çıkarma yapılıyor. almanya bir çemberde artık.
1945 yılında almanya'nın kendini kurtarma şansı vardı. evet, hala vardı. bulge muharebesi son derece başarılı olmuş, normandiya'da fransa'ya ayak basan askerler çembere düşmek üzere. fakat hitler'in aptal ısrarları sonucu alman ordusu taarruzu paris'e çeviriyor. müttefik ordusu bunu fırsat bilerek imha olmaktan kurtuluyor. eğer müttefik ordusu imha olsaydı, batı cephesi kesin alman zaferiyle sonuçlanacak ve tüm alman güçleri sovyet rusya ile savaşacaktı. belki sovyet rusya da yenilirdi.
8 mayıs 1945: berlin'de sovyet bayrakları dalgalanıyor. fakat sovyet askerleri memnun değil, çünkü adolf hitler'i esir alma hevesiyle gelmişler ancak elleri boş dönmüşlerdi.