beyler hayat kadını ile hikayemiz

sonraki günlerde elimi çözer diye bekledim ama çözmedi benim yanımda uyuyordu bana bir şeyler hazırlıyordu kkonuşuyordu maddeyi bırakmam gerektiğini söyleyip duruyordu işin yok mu dediğimde lafı değiştiriyordu ama ben onunla olmayı seviyordum fakat 4 gün boyunca bu devam etmişti ve ben içten içe maddeyi arzuluyordum elimde olsa tamdıbını çekerdim içime ama eğer onu üzücek bir şey yaparsam gideceğindende korkuyordum bir gün kahvaltımı hazırlamıştı tabağı getirdi önüme koydu çatalı tam ağzıma sokacaktı ki terleyen elim bağladığı yerden kayarak kurtuldu ben kafesten kaçan bir aslan gibi saldırdım tepsiyi yere fırlattım onun o ufak bedenini ittirdim zaten az bir kuvvetle bile yıkılırdı yere düştü birköşeye geçti olanları korkmuş gözlerle izliyordu ama ben bir canavar gibi etrafıma bakıyordum gözlerimdeki morarmayı yüzümdeki solgnluğu aynann karşına geçerken gördüm elim o ufak poşete doğru gidiyordu..