beyler hayat kadını ile hikayemiz

Çıktım asfaltta tek başıma gölgemle birlikte sürünerek gittim.. bir meydana geldim insanlar.. kalabalık.. Mutlular.. aileleri var bir baba ufak kızına dondurma alıyor bir anne kendi boyundaki çocuğunun koluna girmis vitrinlere bakiyor.. Bir anne az önce düşen çocuğunu azarlıyor sonrada öpüp bağrına basıyor.. bunlar benim asla bir daha tadamayacagim zevkler.. Göremeyeceğim güzellikler.. ilerliyorum görmediğim bi adam bana çarpıiyor önüne bak lan it diye bağırıyor ben hiç takmayarak gidiyorum sanki yüzlerce sorunun içinde onu düşünecek gibi dalgınlikla yürürken bir ses

Imdaaat çantamı aldı imdaat diye bağırıyor..

Çalan kişi bana doğru koşuyor ben bir şey yapmıyorum adam yanımdan bana bakarak saol deyip kalabalığa karışıyor polis geliyor yakama yapışıyor niye durdurmadın lan diye annen olsa iyi mi olurdu şerefsiz diyor annem öldü diyorum ve ölü gibi yürüyorum diğer insanlar arasında giriyorum o gördüğüm kızıl kafalı yi görüyorum bir arabaya biniyor pahalı bir araba böbreğimi satsam alamayacağım oderece gidiyor sonra onunla tanışabileceğim aklıma gelmiyor.. Evin yolunu tutuyorum mide bulantım geçiyor uyuşturucunun üzerimdeki etkisi geçmeye başlıyor..ama tekrar vücuduma girecek bunu çok iyi bili yordum...