üniversite aşkımı anlatıyorum beyler toplan

Gece saat 2 olduğunda Betül girdi msn'e. Ben görmedim girdiğini ama o beni görüp direk görüntülü konuşma davetini yolladı tabi. Çokta özlemişim kızı o zamanlar. Zor zamanlarımda yanımda olan kişi olduğu için o gün yanımda olmayışını çok yadırgamıştım. Genelde kızların bir kahramanı olur ama Betül benim kahramanım olmuştu resmen. Görüntülü konuşma davetini kabul ettim hemen ve Betül söze girdi;

+"Naber?"
-"Betül boş ver şimdi bunları. Bugün saat 6'ya kadar her şey güzeldi. 6'dan sonra kabir azabı çekmeye başladım resmen. 8 saattir içim içimi yiyor. Annemle babam bile fikir ayrılığına düştü ilk günden. Yetti daha ilk günde. Sen ne dersen onu yapacağım, geç dersen geçeceğim; kal dersen kalacağım."

Tam o anda net gitti kızın en azından tekrar çevirim içi olduğunda bana böyle söylemişti. Çevirim içi olduktan sonra da 10 dakika boyunca konuşma penceresinin alt tarafında beliren "Betül yazıyor... " ifadesi bir gelip bir kayboluyordu. Ama sonuna uzun bir mesaj gelmişti.

... kalmanı çok istiyorum ama; diye başlayan ve maddeler halinde aşağı uzayan uzun bir liste. Aşağıya uzayan o maddeleri hala okumuş değilim, çünkü benim için önemli olan ilk cümlede yazılıydı.

-"Anladım, geçeceğim yani?"
+"Ya aslında kalmanı çok istiyorum, kal demek istiyorum ama az öncede belirttiğim gibi kalıp mezun olamazsan çekeceğim vicdan azabını düşün. O yüzden geçmeni istiyorum. Ama tek şartım var, geçiş yaptıktan sonra burayı unutma."

Daha sonra normal muhabbetimizi yaptık, çıktık.