1. 26.
    0
    kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer her gece
    yalnızlık bir sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa koynuna
    olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık her şeye
    anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan
    kalbini bir mektup gibi buruşturup fırlatılmış
    kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan
    içindeki çocuğa sarıl
    sana insanı anlatır
    eller günahkar diller günahkar
    bir çağ yangını bu bütün dünya günahkar
    masum değiliz hiçbirimiz

    ezberden yazdım. şimdi gibtirin gidin
    ···
   tümünü göster