paranormallik bu ya

başı önüne düşmüş, babasından azar işitirken halının desenlerinde alemlere dalan üzgün çocuk gibi, öylece ses çıkarmadan duruyordu. bunu fırsat bilip, acımasızca sözlerime devam ettim. birbiri ardına nasihatlerimi sıralayıp, içten içe egomu tatmin ediyor, ve o güne kadar bana yaşattığı tüm tuhaflıkların imtikdıbını alıyordum. derken gözlerini yavaşça kaldırdı ve sözümü kesti. imtikam değil o, intikam! dedi. öyle pis, öyle donuk bakıyordu ki, lüleyi olduğum yere bırakmak üzereydim. sadece efendim? diyebildim. imtikam değil dedi tekrar, intikam! ne diyosun hacı sen? dedim, içinden geçenleri anlayabiliyorum kardeşim dedi. korkum büsbütün artmıştı. ayrıca haklısın, moğollar oyunda yok, afedersin, benim hatam mongollar yerine moğollar demişim dedi. şaşkınlığım ve korkum katlanarak artıyordu. o 207 kişiye gelince; ülkemin her tarafını iki kat duvarla kapatıp top kuleleri inşa ettikten sonra 200 köylü bastım, sonra ne kadar orman varsa kestim, ne kadar altın varsa çıkarttım, ülkenin her yanına tarla ektim, ekonomi tavan yaptıktan sonra da bütün köylüleri öldürüp yerine asker bastım, o 7 kişiyi de benim hocalar çevirdi kardeşim! dedi.