hayatını değiştirmen için fırsat sunuyorum

---kıssadan hisse---

raskolnikov yeniden yürümeye başladı. “acaba nerede okumuştum“ diye düşünüyordu bir yandan da, “idam mahkumunun biri ölümünden bir saat önce, yüksek bir dağın tepesinde, ancak iki ayağının sığabileceği kadar daracık bir yerde yaşaması gerekse, çevresinde uçurumlar, okyanuslar, sonsuz karanlıklar, fırtınalar ve sonsuz bir yalnızlık olsa, yine de o bir avuç yerde ömrü boyunca, binlerce yıl, sonsuza dek yaşamanın, o anda ölmeye yeğleneceğini söylemiş. yeter ki yaşasın! yalnızca yaşasın! aman tanrım bu nasıl gerçek böyle! bu nasıl gerçek! insan ne alçak yaratıkmış!” raskolnikov bir dakika kadar durup düşündü, sonra “bunun için insana alçak diyen de alçaktır!” diye ekledi.

dostoyevski.
suç ve ceza'dan.