evli olan bir adamla 2 yıl süren ilişkim

akşamında işten çıkıp, bankadan zor günler için ayırdığım paranın bir kısmını çektim. alkol alacaktım, kafamın biraz dağılması lazımdı. daha hayatın çok başındaydım, hayallerim vardı, umutlarım vardı. okulu bitiricektim en başta. böyle basit engellere takılıcak birisi olamazdım. o kadar salak değildim. eve gelirken ne kadar yorgun olduğumu farkettim, durup bir köşede dinlendim önce. benim bir huyum vardır, bazı insanlar yorgunken daha rahat uyurlar ama ben yorgunken uyuyamıyorum. o gece de uyumam lazımdı, bu yorgunlukla uyuyamam, alkol almakla ne isabetli bir karar verdim dedim kendi kendime.

artık eskiden alkole sigaraya ağzını vurmayan insan yavaş yavaş alkole alışmaya başlayacaktı, bir iki dal sigara derken hoooop paket almaya başlayacaktı. şu an ki alkolik olmam, o ilişkimin getirdiği en büyük zarardır bana.

eve geldiğimde çantamı ve poşetleri koyup, dışkapımı örtüp uzun uzun tavana bakmıştım. anlamsızca, napıyorum ben diye. duşa attım kendimi, duşta uzun uzun ağladım.