anlatsam mı anlatmasam mı kadar

toplantı odasında pür nese güzel harika bir kahvaltı yaptık bütün personelle...

tahmin ettiğim kadarıyla bu gibi durumlar bir çok insanın beklentilerine cevap vermeyeceği icin kırgınlıkları da beraberinde getirir diye düsündüm...

sonucta getirilen görevlere iclerinden bir başkaları kendilerinin daha layık olduğunu düşünebilirdi...

genel müdür pozisyonuna kimse düsünümezdi çünkü aslı, yurtdısı mastırlı güzel bi üni. den mezun olmus mükemmel bir iktisatcıydı...

bu göreve ondan daha iyisini ne dışarıdan ne içeriden bulamayacağımı herkes bilirdi...

diğer iki pozisyon icinde kendilerinin o isi daha layıkıyla yapacağını düşünen insanlar olabilirdi...

bunu bilerek harika bir kahvaltı ortamıyla pür neşeli olduğumuz anda en doğru cümleleri kullanarak herkese izah ettim...

hiyerarşik bir düzenimiz yoktu belki ama temeli saygıya ve sevgiye dayanan bir durum vardı isyerinde, ki bunun en sağlıklı sistem olduğunu her zaman bilirim... ama yine de gerekliydi..

müdürlerin maaslarının önce ki maaslarıyla aynı kalacağını üstüne basa basa tekrar tekrar söyledim ki, yaptığımız değişikliğin amacının maddi olmadığını farkettirebilmek adına böyle birsey yapmıstım...

ve herkesin maasına da yüzlerinin 5 dakika boyunca gülmesine neden olabilecek kadar zam yaptığımı ilan etmistim...