içimize atıp söyleyemediklerimizi

benim hiç ailem olmadı amk . babamı 10 yaşımda kaybettim annemle hiç anlaşamazdım . babam yetimhanede büyümüş o yüzden babamın hiç akrabası yoktu . annemler 5 kardeş ama hepsi birbirini düdüklemeye bakıyo amk . zaten annemin büyük abisini reddettim . babamın cenazesine bile gelmedi oç . hemde hiç olmıcak sebeplerden dolayı . anlatsam gülersiniz. şimdi çok pişmanmış ama gibimden aşşa kasımpaşa . küçük dayım binin önde gideni zaten . kendi annesine eziyet ediyo çok cadaloz ruh hastası bi karısı var . allah belalarını versin onlar yüzünden hayatım karardı . onu bunu gibtirin din ama ağalar babanızın kıymetini bilin . nerdeyse hepinizin yazılarını okudum babasını annesini sevmeyenler var aranızda . ama babanızı sevin lan . öldükten sonra kafanızı çok vurursunuz duvarlara.

ve bi sevgilim vardı 3 yıl sevdim onu . ama çokta binlik yapıyodum başka kızlara falan yavşıyodum o beni hem affediyodu . ama bi gün en yakın arkadaşına yavşadım affetmedi amk . onu çok zor unuttum hatta unutamadım diyebilirim . hala bazı geceler başımı yastığa koyduğumda hep onu yanımda hayal ederek uyuyorum . allah hepinize hayırlısını versin amk . sevgilinizinde kıymetini bilin .