dört yıllık sevgilimden ayrıldım

iki kişi yeter bana.

açıldık geriye. yazı gelirse yannanı yedin, atatürk gelirse zütü kurtardın dedim. serdar hepimize teker teker bakıp parayı attı, döndü döndü durdu. aldı eline, adnanın önüne tuttu, bi gib göremedik karanlıkta. telefon ışığıyla aydınlattı. belki de o an koyu milliyetçi oldu, eve gidip bayrak astı, istiklal marşını okudu huur çocuğu bilmiyorum ama ulu önderimiz çıktı paradan. hadi yırttın dedim, ayaklarını çözdüm bunun, serdar kafasına torbayı geçirdi ağzını yeniden bağlayıp, düşürdük önümüze. en ıssız patikalardan ilerledik merkeze kadar, biri çıkmadı şükür karşımıza. arabasının yanına kadar geldik bunun, sağlık ocağında ışık yanmıyo, şansımıza sokak lambası da sönük o an. açtık arka koltuğu, ellerini çözdük, serdar indirdi bunun beynine bi tane, bilincini kaybetti eleman. yatırdık arta koltuğa anahtarı içeri attık, tüm kapıları elle tek tek kitledik, bi açıktaki kapıyı kitlemedik, ordan da biri gelirse şansına küssün huur çocuğu dedik kapadık kapıyı. bilal abinin dükkana gittik, belo'ydu heralde, birer kokoreç yedik düştük dönüş yoluna.