isteyen 31 çeksin isteyen ibret alsın hikayemi

akşam yemek sırasında telefonum çaldı. arayan özlemdi apar topar kalktım sofradan. hal hatır faslından sonra hiç hesapta olmayan şeyler döküldü ağzından. ben çok korkuyorum yanlızım herkes gitti. geleyim mi diye sordum hiç düşünmeden . kızsal triplerini sıraladıktan sonra(ne gerek var canım hiç zahmet etme ben başımın çaresine bakarım o kadar yol gelirnir mi v.s) madem öyle gel bari dedi. cepte kuruş para yok evdekilerden isteyecek yüzümde... fazlasıyla anlayış gösterdi ailem evde olmamama ama peder işgellenmeye başlamıştı. geçerli bir bahane bulmalıydım çıkıp o gece eve dönmemek için. aklımada düzgün birşey gelmeyince ya bizim ahmet çok kötüymüş sevgilisinden ayrılmış onu yannlız bırakmıyayım deyip. soru sormalarına dahi izin vermeden çıktım evden. ilk adım tamamdı şimdi para işini kalletmeliydim o sorunu çözmekte zor olmadı. parayıda cebime koyunca yola çıktım . evi bulana kadar zütüm yırtıldı. arkadaşla gittiğimde keşke dikkatli baksaydım diye sövdüm kendime ama nafile. işin kötü kontür yok amk. kontürlü telefondan falan arayıp uzun uğraşlar sonunda evini bulabildim..