beni de hep şerefsizler bulur

saflığımdan yararlanarak az paramı yemedi huur çocuğu. ailem beni istemiyor dedi duygu sömürüsü yaptı, askere gitmek istemiyorum dedi ben de seviyordum onu askere gitmesini istemiyordum. sağdan soldan borç bulup para verdim askere gitmesin diye. kol saatimin kayış yeri koptu dedi yine para verdim. kafeye gittik nargilesini pizzasını ben ısmarladım. hergün de sigara aldırdı bana. anlıyordum beni kullandığını ama sevdiğim için sesimi çıkartmıyordum. benim saf olduğumu öğrendi ama salak olduğumu düşünmemeliydi. garsonluk yapacağımı söylememiştim çünkü artık para vermiyordu ailem. onu kaybetmemek için işe bile girmiştim. nerden bilebilirdi benim çalıştığım yerde diğer sevgilisi ile öpüşeceğini... yanlarına gittim ne alırdınız dedim kızın dudaklarından kendisini zor ayırıp dönüp bakabilmişti yüzüme. baktım 1 dal sigaraları kalmış, çıkarttım garson önlüğünden murattiyi uzattım buyrun keyfinizi bozmayın dedim. konuşamadı, dili tutuldu adeta... kolundaki saate baktım hala aynı şekildeydi. yaptırmamıştı. tanımıyormuş gibi davrandım o da öyle yaptı. hesabı ödemeye geldiğinde lütfen ona birşey söyleme dedi. söylemem dedim, merak etme dedim. bilirim kaybetme korkusunu dedim. sustu parayı çıkarttı, gerek yok dedim onu ben vermiştim sana. başka yerlerde kullan dedim. bari şu saatini yaptır dedim gerçekten kötü duruyor dedim. yüzü bile kızarmadı dönüp arkasına gitti. ağlıyor muyum? hayır tabiki de. kaybeden o oldu ben değil. şimdi beddua etsem tutacağını biliyor. kendisini affettirme çabalarında. numaramı değiştirdim, başka yere taşınıyorduk zaten. artık ulaşacağı bir tek facebook kaldı. ordan da engellediğim için hiç bir şekilde ulaşamayacak bana.

özet: sadece içimi döktüm. siz siz olun sırf sevdiğiniz için gururunuza yenik düşmeyin. siz siz olun sırf sevdiğiniz için bazı şeyleri görmemezlikten gelmeyin. seven gibilir, giben sevilir bunu hiç unutmayın.