1. 26.
    -1
    O gün öyle geçti ben ise kendimi avutuyordum, strese bağlıyordum. Böyle şeylerin bu yaşlarda olabileceğini de bir yerlerde okumuştum, kendi kendime teselli ediyordum. Sabah erken kalkmıştım. Kalktığımda başım ağrımıyordu. Biraz daha rahatlamış gibiydim. Babam yanıma geldi ve eşyalarımın neden sırılsıklam olduğunu sordu. Biraz dışarıda ıslanmak istediğimi söyledim. Babamın o sırada bana nasıl garip garip baktığını fark edebiliyordum. Hatta anlayamadığım bir meydan okuyuş vardı. Sanki beni dövmek istiyordu. Eli arkasında olduğundan bıçak yada kesici alet taşıyabileceğini düşündüm. Bugünlerde bana çok soğuk davranıyordu çünkü, nedense beni öldürmek ister gibi bir hali vardı. Yine de bu olaylar benim için bir yıl sonra kadar hiçbir şey denecek kadar önemsiz olmaya başladı. Ne ses görmek ne babamın beni öldürmek istediğini düşünmem, yaşadığım ikilemler ve beynimin içindeki diğer insanlar kadar etkileyememişti beni.
    ···
   tümünü göster