şizofreni hastalığı geçirdiğimi öğrendim

Neyse o gün en lanet ettiğim gündü diyebilirim. Pencereden dışarıya bakarken anlayamadığım bir ses kafamın içinde yer buldu. Sesin geldiği yere bakmak istedim ve etrafımı daha sonra ise pencerenin aşağısını ve ilerideki rüzgardan sallanan ağaçların aralarını yokladım. Ses bulanıktı ve belirgin değildi, nereden geldiğini bulmak ise çok güçtü. Daha sonra tekrar yerime döndüm ki ses bir daha bu sefer daha şiddetli bir biçimde geldi. Sanki adımı duyuyor gibiydim ve emin olun arkadaşlar hiç yokken adınızın kafanızın içinde bir virüs gibi yayılması pekte hoş bir şey değildir. Neyse ilk beş on dakika kadar sesi duymadım bu sırada irkilmiş ve yatağın başına sinip dizlerimi ağzıma kadar çekmiştim. Daha sonra ise ses birden ve bu sefer sürekli bir biçimde kafamın içinde dalgalandı, bana hakaret ediyor gibiydiler. Korkunun yanında garip bir merak ve sinirde vardı. Bunun etkisinden kurtulmak için kendimi şakır şakır yağan yağmurun altına bıraktım ve belkide on beş yirmi dakika hiçbir amacım olmadan koştum.