üniversite aşkımı anlatıyorum beyler toplan

Betül afallamıştı biraz. Bende bu arada karakalem çalışmasını poşetinden çıkardım Betül'e göstermeden. Arkamdaki insanlar görüyordu karakalem çalışmasını. Tüm masalar bize kilitlenmiş, bende etrafa baktığımda farkettim. Sanki evlenme teklifi bekliyordu herkes. Ben daha sevgili olmak için gereken konuşmayı yapamamıştım. :(

Daha sonra Betül'ü biraz meraklandırıp verdim hediyesini. Biliyordu istanbul'a ne kadar aşık olduğumu. Aslında açılmaya çok yaklaşmıştım.

-"Buyur bakalım Betül. Bu da benim istanbul'um"
+"Çok teşekkür ederim, hayatımda ilk defa böyle bir şey alıyorum, gerçekten çok ama çok teşekkür ederim, insanın karşısına kolay kolay senin gibi biri çıkmaz, iyi ki benim karşıma çıktın."
-"Senin için her şey yapılır ya, sende iyi ki benim karşıma çıkmışsın, ama bunlar bir şey değil. Geç kalmış olan doğum gününde daha da şaşıracaksın."

Yanıma oturup öptü bir kez beni beyler, ben kendimden geçtim, bulutların üzerinde yürüyordum sanki. Aşık olduğunuz kişi yanınızda olduğunda bile nasıl mutlu oluyorsunuz, aşık olanlar bilir böyle şeyleri.