hayatımda bana en çok koyan olay

@4 tak unutulur. belki takmazsın ama unutmazsın. içinde burukluk olarak kalır. bir tane de ben anlatıyım (koyan bir sürü olay varda @1 gibi olanından anlatcam):

3 aile pikniğe gitmiştik. 3 aile de çok samimi birbiri ile, aile dostlarımız yani. bi dünya çocuk vardı piknikte.. o zamanlar 11 yaşındaydım sanırım. 2 kardeşiz. bi tane abim var aramızdaki yaş varkı 2. neyse çocuklar piknikte ne yapar? top oynar tabiki.. bir tane büyük çift kişilik yatak altığı vardı (hani şu demir ve yaylı olanlardan) onu enlemesine dikmiş biri bizde voleybol oynuyorduk o engeli kullanarak.. biri vurdu topa, top baya uzağa gitti zaten arazi hafif eğimli. abim koştu topun arkasına. bu arada topu beklerken amk huursu yatağı tuttu sallamaya başladı (kız tek çocuk ve aşırı şimarık,) yatak demiri bunun üstüne düştü. kız cıngarı çıkarıyor ama bi tak olduğu yok pek. 3 ailedeki herkes koştu saniyesinde. yatak demirini kaldırdılar tabi kız salya sümük zırlıyor. bu arada abim bütün olaydan habersiz topu koltuk altına almış, topun peşinde koşmaktan nefes nefese kalmış bir şekilde geri geldi, olayın ne olduğunu anlamaya çalışıyor. kızın babası "kızım noldu" gibisinden soruyor. kızda hıçkırıklı ağlaması ile "hüseyin yaptı, yatağı o itti" diyerek abimi suçladı. babam da bir hışımla -abimin "baba ben orda bile deği... " savunmasına ve benim "baba abim topu almaya gitti, o yapmadı" cümlelerine aldırış atmeden- abimi herkesin içinde fena haşladı. izlemeye yürek dayanmaz o derece amk vuruyor amk çam yarması. abim ağlamaya başladı hali ile.. hala o sahneyi, o huur şimarık kızın olaydan 15 sn sonra gülüp oynama moduna geçerken abimin köşede saatlerce ağlamasını, babamın umarsızca yargısız olarak küçük yaşta çocuğa hayvani kuvvet uygulayarak dövmesini dün gibi hatırlarım. (şu an yaş 25)