aşkın sabreymeye vakti vardı

herkes sınıflarına girmişti koridorlar yine bomboş kalmıştı ki birden koşan bir öğrenci farkettim. tehlé idi bu hızlıca dışarı çıktı. niye böyle koştuğuna anlam yüklemeye çalışıyordum ki dışarıdaki kuzeni gülçinin yanında aldı soluğu. benden çok uzak olduğu için orada ne yaptığını göremeden hemen geri döndü ve hızlıca yanımdan geçip yukarı çıktı. böyle bir davranış sergilemesi beni derin düşüncelere gömerken arkamı dayadığım kapının açıldığını ferkettim. içeriye doğru bir göz attım. içerde bir masa bir koltuk vardı. kulallanılmayan bir odaya benziyordu. mesutu da çağırıp içeri geçtim. koltuğa oturduğumda mesut sıra bana geldi deyip müdür yardımcısının odasına geçti. ben oturup az önce koşan bir varlığı düşünüyordum. biraz sonra kapıdan içeri gülçin girdi. canavar görmüş gibi birden toparlandım. çok sinirli görünüyordu. ne söylemeye geldi acaba diye düşünmeme fırsat vermeden masaya bir kağıt fırlatıp gitti.