arabistan da saklı kalan sır anlatıyorum

sabah kalktığımda üstümde bir yorgunluk vardı. başım felaket bir şekilde ağrıyordu...

yatakta kalmıştım öyle. hareket edemiyordum sanki. kendime zorda olsa geldim. bizim muallakler daha yatıyordu...

kaldırdım olum kalkın daha işimiz var. gidip halledelim şunu dedim.

kalktılar hazırlandılar. tekrar yola koyulduk...

benim kızı yine gördüm... bu sefer sabah çok erkendi sokaklarda kimse yoktu...

intihar gibi olsada kolundan tutup çektim köşeye... gözlerinin içine baktım. hiçbir tepki vermedi. peçesini kaldırdım yüzüne baktım... ay parçası gibiydi. olum çok güzeldi... gülümsedi. kapattı hemen peçesini koşa koşa gitti.

arabistan daki en büyük heycan buydu amk... idama kadar yolu var.

hangi cesaretle yaptıysam hala anlamıyorum.