aşk intikam ihanet kuşku hepsi bu hikayedebeyler

yatağında uyudum o gece, tabi ona uyumak denirse. hep aynı düş, gökçe ağlıyor, yanında da bir bebek ağlıyor. yaklaşmaya çalıştıkça daha çok ağlıyor, gökçe git diyor, yaklaşma, uzaklaş artık, olamıyoruz, git lütfen diyor. öyle öyle sabahı ettim, hep aynı düşle. bir kaç gün de ha bire hastaneye gittim, ama göremedim gökçeyi. en sonunda kimseyi dinlemedim daldım içeri, "git" dedi "git seni istemiyorum, senin son parçan vardı bende kimseye söyleyemediğim sana söyleyecekken beni bıraktığın parçan vardı, o da gitti. sen de git onunla beraber, git." dedi, gidemedim. o "git" dedi, ben yine gidemedim. ağladım, ağladık. ikimiz de ağladık sadece. o yattığı yerden, ben ayakta. ağladık ikimiz de. sonunda doktorlar geldi, beni çıkardı, kontrol yapmaları gerekmiş. hiç direnemedim, gücüm kalmamıştı, çıktım. gökçe beni affetmemişti beyler, daha doğrusu ben affetmesine izin vermemiştim, o affedecekken ben hep bir şekilde engellemiştim, affetmemişti lan beyler, haklıydı da.