16 yaşındayken amcam tarafından

o hafta sonu da zaman zaman cehennem olsa da geçti. tekrar 'aile' olarak evimize döndük. notlarım harikaydı ve ailem benden gurur duyuyordu ve o yaşımda olan başka bir ilk'im ise.. üvey babama 'baba' diye hitap etmem olmuştu. o kadar yufka yürekli ki, o kadar sevindi ki ama yinede bunu gözleriyle anlatmayı bildi. tutup 'aa bak baba dedin' demek yerine.. gerçekten bambaşka bir insan.

bu yıl yeni öğrendiğim bir şey daha var. o zamanlar öz babam bir gün ben uyurken gece yarısı eve gelmiş. annem çok mahçup tabi. para istemeye gelmiş. düşünebiliyor musunuz? dünya da herşeyden çok sevdiğini iddia ettiği kızı için değil de sadece para almak için gelmiş eve.. ben böyle bir ebeveyn olmayacağıma söz verdim kendime. asla ama asla çocuklarım bunları düşünmeyecek. annem nasıl bir anne olduysa bana, bende onlara öyle bir anne olacağım.