kadere yakarış vol1

kampa dersanenin özel derece sınıfları olarak katılmıştık sayısal ve eşit ağırlık olmak üzere iki sınıf katılıyorduk eşit ağırlık sınıfında sevilen biriydim hocaların taklidini yapar güldürüdüm binleri sayısal sınıfı da keza öyleydi iki kişi dışında biri izmirin en iyi anadolu lisesinde diğeri ise özel bir fransız lisesinde zengin bini amk ne yapsam bunlara batıyordu sanki sürekli bir aşağılamalar falan hoca da bunların tarafında bir gün çekti kenara dedi ki farkında değil misin arkadaşların seninle kafa buluyor sana gülüyorlar o an dünya başıma yıkıldı sanki diyordum ki kendi kendime milletin elinde oyuncak olmuşum da haberim yok sabaha kadar uyumayıp ağladım odadaki arkadaşalrım soruyor ne oldu diye ilk başlarda söylemesem bile en sonunda dedim bunlara hoca bana böyle böyle dedi lütfen söyleyin olay bu mudur diye ama onların samimiyetine çok güveniyordum tabi arkadaşlar da yalanladılar hemen olur mu abi biz seni seviyoruz ama o ikisi için bir şey diyemeyiz dediler o ikisnden kastı anladınız. hele o frankofon bin. neyse ben artık eski neşemi kaybetmiştim kamptan ayrılmadan önceki son deneme sınavında bu daha da belli oldu en kötü puanı ben almıştım sonrası da öyle gitti ygs bana göre berbat geçti 450 lerde gezinirken ygsden 360 puan almıştım o andan sonra film koptu zaten elimde kalanlar gibilmiş bir özgüven 90 bin sıralmayla hayal gibi uzakta duran hukuk fakültesi o dertlerin arasında insan zaten bir kıvılcım bir teselli bekler işte o teselli bir mesajla geldi