kadere yakarış vol1

lise 2
aslında başlarda değişen bir şey yoktu yine aynı devam ediyordum ama ne olduysa okulların açılmasından 3 hafta sonra oldu ramazan bayramıydı köyde arkadaşlarla bir kavgaya katılmıştım ama öyle böyle değil biz 15 kişi karşıdakiler 60 kişi tabi ben o yaşa kadar kavga etmedin birden ortalık karıştı tabi ben hemen kenara çekildim bulaşmadım bizimkiler iyi dayak yediler tabi benle de aralarına tavır koydular ben o hırsla yaşayamazdım ve insanın hayatını iki saatlik bir olayın nasıl değştirdiğini şimdi anlıyorum o 3 gün benim için dönüm noktasıydı izmire döndüğümde hala o hırs içimdeydi okulda kavga etmeye yer arıyordum ve arayan belasını bulur lafı burada devreye girdi okulun en taşaklılarından birine çatmıştım serde erkeklik var geri de dönemiyorsun tek başıma üst sınıflardan 4-5 kişiye aynı anda daldım tabi ufak tefek bir şey de değilim adamlar çekinmiş olacak ki sadece konuşmakla yetindiler o günden sonra arkadaşların bana bakış açısı değişmişti yavaş yavaş ciddiye alnınıyorudm fakat adım kavgacıya çııkıyordu zaten tip yok önde göbek yüzde hayalini bile kuramayacağınız sivilceler hiçbir kız dönüp bana bakmıyordu ben de nereden cesaret alıp onlarla konuşacaktım olmuyordu benden nefret bile ediyorlardı hatta bunu yüzüme de söylüyordu hiçbir aşkın nefretle başlamayacağını anlıyordum. sekizinci sınıfta aşık olduğum ve hala onutamadığım bir kız vardı sürekli buna da feysten mesaj atıyordum orası ayrı bir konu zaten düşündükçe ne kadar saçmaladığımı anlıyorum kız tabi bana hiç yüz vermiyor ben de inadına kıza yazıyorum