aşkın sabreymeye vakti vardı

buna benzer devam eden konuşmamız yaklaşık yarım saat sürmüştü. o benim onu çekemeyeceğimi. onu elimde tutamayacağımı düşünüyordu. bense her şeye rağmen onu seveceğimi söylüyordum. bu konuşmalardan sonra bana bir soru yöneltti.
"peki ama sevgilin olursam ne olacak. yani ne değişecek senin için." buna cevabım çok sıradan olmuştu. "dünyalar benim olur" bu cümle onu biraz etkilemiş gibi gelmişti bana çünkü gamzeleri görünmüştü yine. ama o arkadaş kalmada hala diretiyor ve gitmesi gerektiğini söylüyordu.

ben ondan sadece ana evet demesini istiyordum. ayağa kalkmıştı. arkadaşız diye ısrar ediyordu. ama ben onu brakmaya hiç niyetli değildim. çünkü bu fırsatı yakalamışken, onu böyle mutlu görmüşken ona bu eveti söyletmeliydim.

en sonunda ısrarıma dayanamayıp bir bahis oynadı. orada ders çalışan iki tane kız çocuğu vardı. biri 6-7 yaşlarında diyeri 12-13 yaşlarında. küçük olanı işaret ederek "git şu kıza sor o evet derse ben de evet diyeceğim" dedi. ortaya böyle saçma bir bahis attı. ona baktım o sırada bizim yanımıza gelen gülçine baktım sonra küçük kıza baktım. böyle acımasız bir oyun olamaz dedim. eğer hayır derse benim hayatım söner.