aşkın sabreymeye vakti vardı

evet yoldayım şuan. birini durdurup halk kütüphanesinin nerede olduğunu soruyorum. benim orada hiç işim olmamıştı o yüzden nerede olduğunu bile bilmiyordum. ama yakındım. ve kapıya doğru yürüdüm. kapıyı açtığımda önümde lise kıyafetiyle arkası bana dönük iki kız vardı. kızlardan biri ayaktaydı. ama gözüm diğer kızdaydı. bir kız eğilmiş çizmesini bağlıyordu. saçları o kadar uzun ki çizmesini bağlamasına engel oluyordu.
ayaktaki kız bana döndüğünde tam sevinecekken kafamdan aşağı kaynar sular döküldü. çünkü bana çok sert bakıyordu. sanırım çok geç kalmıştım ve onlar kalkmıştı. ama nasıl olur alt tarafı yirmi dakika geç kalmıştım. ve tekrar aşağı baktığımda. daha sert bir bakış bana dönüktü.
evet sanırım bunlar üçte değil on bir buçukta gelmişlerdi. bunu hissedebilmiştim. tehlé bir şey söyleme gereği duymadan kapıya doğru yöneldi. kolunu tutup nereye gidiyorsun ne oldu diye sorduğumda çok sert bir cevapla karşılaştım. "dört saattir bir beyefendiyi bekliyoruz. gelmeseydi de biz evimize gitseydik" dedi.
kabahatim olmadığını sadece bir yanlış anlaşılma olduğunu yalvara yalvara anlatmaya çalıştım. ayakta beş dakika kadar ısrar etmeye çalışırken birşey demesi için gülçin'e de işaretler veriyordum.
sonunda beş dakikasını bana ayırması için ikna etmiştim. ve hemen köşede bir masaya oturduk.