ilginç hayat hikayem

lisem anadolu lisesi olduğu için her tip adam vardı. ama bizim sınıf özellikle şansıma zengin kız ve erkeklerin daha yoğun olduğu bir sınıftı. şansımı gibiyim işte. yalan yok lise boyunca hiç sevgilim olmadı. nasıl olsunki okuldan çıkar çıkmaz işe gidiyordum. hiç unutmam 10 dakika geç gittim diye adam beni çok aşağılamıştı. sesimi çıkaramadım cünkü iyi kazanıyordum. iyi dediğimde aldanmayın bugünün parasıyla 20 tl felan. birgün yine en önce oturuyorum buse diye bir kız (sınıf arkadaşımdı) bana çıkışta ne yapacaksın bişeyler yapalım mı dedi bende yalan söylemek zorunda kaldım: başka birine söz verdim kusura bakma. birgün sonra yine geldi bu sefer bahane istemem dedi bende kıramadım. hayatta kimseyi kırmadım kıramamda yapım gereği bunu yapamıyorum belkide en büyük ekgibliğim buydu. en büyük zaafım. tamam dedim çıkalım ama işi nasıl yapıcaz onuda hallettim bizim mahalleden bir arkdaşa söyledim oda 20 olmaz 40 isterim dedi mecbur tamam dedim. buseyle çıktık okuldan lüx sayılabilecek bir lokantaya oturduk bizim çocuklarla buluşmadan bişeyler yiyelim dedi olur dedim. bişeyler yedik kalktık bizim çocukların olduğu kafete gittik oturduk. ilk olarak gözüme birşey çarptı ben kapıdan içeri girince herkes kahkaha atmaya başladı. alınmadım bişey konuşuyorlardır dedim geçtik oturduk. ama ilerleyen sohbetler canımı o kadar acıttıki sormayın. sorulardan bazıları şöyleydi. köpek gibi çalışıp 20 tl kazanıyorsun neden? ellerin tak gibi böyle sana kimse bakar mı sanıyorsun? fakir olmak nasıl bir duydu? bu soruların hemen akabinde hemen kahkahalar kopuyordu bende gülüyormuş gibi yapıyordum ama içim ağlıyordu. akşam eve gittim annem anladı yüzüm düşmüştü noldu dedi hiç dedim...