aşk intikam ihanet kuşku hepsi bu hikayedebeyler

Bunlar sürekli sarılıyor amk gülüyorlar falan ben Beste'ye bakıyorum yan yan içimden "Bunu nasıl yapar eder" diyorum, "neden öptü o zaman beni" diyorum. Onlar karşımda böyle eğlenirken benim moral sıfır bunları düşünüyorum hep. Zaten taktanlaşan hayatım, daha dün yeşerdiğini sandığım hayatım, tekrar taklaştı o an. Bildiğiniz bunalım nedeniydi beyler. Kendimi bir nevi aldatılmış gibi hissediyordum, halbuki sevgilisi olan o ama acaba o yokken benle öylesine mi takılmıştı. Belki de kıskandırmak içindi, hep bunları düşündüm o ara. Sonra kalktık, ben ayrıldım bunlardan. Akşam üstü Beste mesaj attı, "Konuşabilir miyiz biraz?" diye. "Peki" dedim, reddedemedim yine. Yapamadım o an, "Geliyorum sana" dedi, "Bekliyorum" dedim kapadım. neden geliyor acaba diye düşündüm hep o gelene kadar, daha sonra geldi. içeri aldım, oturdu. "Bak dün olanları unut, bir anda oldu. Anlıktı, lütfen unut Eray'a da hiç bahsetme" dedi direk. Beyler dünyam başıma yıkıldı, bir anda karşıma geçip o yüzüme gülen beni öpen kız bunları söyledi amk. Hç bir şey diyemedim hiç bir şey. O da bir süre sustu, sonra "Söz mü?" dedi, "Söz, tamam" dedim. O an telefon çaldı, Eray'dı. Açtım "Kardeşim kapının önündeyim aç kapıyı bira getirdim Beste ile barışmamızın şerefine, çünkü senin sayende" dedi, içimden çok sövdüm ama o an daha önemli olan şey şuydu ki: nasıl açıklayacaktık Beste'nin bende olmasını. "Eray" dedim, "Aşağıdaymış geliyor". Beste kaldı öyle, ne diyeceğimizi düşünmeye çalıştık. Açıklanması çok zor durumdu çünkü, sonuçta Eray'a kalırsa o kadar samimi değildik Beste ile, ve o çekip gittiği yani küstüğü günkü durumdan beri kıl olabilirdi belki ikimizin konuşmasına. Bir de üstüne bu. Geldi kapıya, açtım. içeri girdi, Beste'yi gördü