0 dan yükseklere doğru iş yaşamı

onu bir hafta hiç aramadım nerede olduğunuda bilmiyordum. bir gece telefonum çaldı arkadaşı arıyordu arzu çok kötü sana ihtiyacı var ama gururundan gelemiyor sen gelmelisin dedi. benim yelkenler direk suya indi. adresi aldım gittim belli ki çok ağlamış gözleri kan çanağıydı. beni görünce yaşlarını sildi. güçlü bir insan gibi gözükmeye çalıştı. yanına gittim nasılsın diye sordum cevap vermedi ama gözlerimin içine bakıyordu bir an ıssız adamın final sahnesindeki gibi sarıldık birbirimize beni hiç bırakma dedi. bende duygulandım ama yaptıkları, söyledikleri de aklımdaydı. o an için onu öyle görünce dayanamadım hiç direnmeden aldım eve getirdim tekrar. o gün sarılıp uyuduk.tam manasıyla mutlu değildik ama huzur vardı sanki. ertesi gün okula gitmedik ikimizde hiçbir şey olmamış gibi sahile gittik. yoğun aşk patlaması yaşıyorduk ikimizde. sahilde uzakları izledik bira içtik. konuşmuyorduk fazla kelimeler kifayetsiz kalır derler ya o şekilde belkide konuşursak kavga etmekten korkuyorduk.