nasıl piç oldum anlatıyorum

"fena sayılmaz ya..şu ısı biraz kastı işte..ona bol bol pratik yapmak lazım... soru çözcen.. yoksa zor.. senin nasıldı?"

"idare eder benim de..bu hafta çaldınız mı? yoksa ara mı verdiniz sınavlardan dolayı?"

"bu gece..ee dün gece..ama işte, az önce geride bıraktığımız gece çıktık (:"

"(: (: anladım.. cuma çalıyorsunuz yani..ben kaçırdım desene (:"

kaçırdın? gelecek miydin lan kaçırmasan?

"öyle olmuş biraz (: şimdi gene iki hafta yine sadece cumaları çalıcaz, 10-12 arası"

"iyi yapmışsınız, sınav haftası iki gün zor olurdu..bi de gelenler az olur zaten, herkes kendi derdine düşüyor"

"evet.."

"... "

"... "

"haftaya gelirim artık bende? (:"

"gel? hatta.. kesin gel.."

"haha gelirim ya (: ..şey.. zaten bence biraz konuşmamız lazım gibi"

"konuşuruz.. şimdi de konuşabiliriz?"

"yok.. yüz yüze olsa daha iyi olur.. korkma aşkımı itiraf filan etmiycem ha x)"

"(: (: tamam canım bir şey demedim"

"ama yine de bazı şeyler var.. hani..o gün biraz heyecandan tam şeyedemedik.. şimdi sakin kafayla bir şey etsek..iyi olur diye, düşümdüm (:"

"tamam tamam, şey ederiz x)..ne zaman istersen gel..ne zaman istersen konuşuruz.."

"teşekkür ederim.. böyle düşüneceğini tahmin etmiştim, bu yüzden seviyorum zaten seni (:"

"hee.. eyvallah..(:..ben de senin.. böyle düşünmene sevindim.. sonuçta insanlar konuşa konuşa anlaşır.."

"he he kesinlikle..(:"

gene bir sessizlik..

"iyi madem.. cuma görüşürüz? uyandırdıysam tekrar kusura bakma (:"

"yok önemli değil bee.. görüşürüz..iyi geceler.. (:"

"iyi geceler (:"

telefonu komidinin üzerine bırakıp yeniden yatağa yığıldım.. biraz tuhaf bir konuşma olduğunu itiraf etmem gerek.. saat, kişi ve konu itibariyle.. oldukça enteresan..

biliyorsunuz, böyle, arkadaş ayağı takılan kız-erkek ikilileri, genelde, boş bulunma anına denk gelen bir sevişme sonrası, bırakın konuşmayı, göz göze bile gelemezler diye anlatılır..

gerçi biz elifle, önceden de öyle samimi arkadaş filan değildik, hatta "tanıdık" kategorisinden olduğumuz bile söylenebilir..ama onun handikapı da, benim bir zamanlar en yakın arkadaşlarından biriyle çıkmış olmamdı..

yine de gayet rahat gördüm kendisini..hem sevişme sırasında..hem sonrasında..hem de az önceki konuşma esnasında..

valla aferin.. rahat kız.. mantıklı kız.. böyle olacaksın abi zaten..ne o öyle tripler, oyunlar, entrikalar.. dıbına koduklarım..

neyse bakalım, cuma gelsin de konuşalım, ne konuşucaz bilmiyorum gerçi, ama elife güveniyorum ben, öyle salak argümanlarla gelmez karşıma..ya "aramızda oldu bitti bir şeyler, ama çocukça hareketlere girip kasmaya gerek yok" diyerek ikimizi rahatlatır..ya da..

ya da..valla diğer ihtimali düşünüyorum da..yani elifle olası bir fak badi durumunu... her halde bundan iyisi, şam da kayısı olur..

ve tabi birde, burçin durumu var.. işte bunların kafede birbirleriyle çakışma ihtimalleri var, ki ihtimal değil, kesin çakışacaklar ikisi de aynı zamanlarda gelecekleri için, eğer bir iki hafta önceki kafada olsaydım, şimdi içimden "ahh eyvah, şimdi burçin ne der, yine kalkıp giderse? ne yapıcam ben?" gibi salakça düşünceler içinde olurdum..

şimdiyse, iyi ki geliyor diyorum.. gelsin abi..ve mümkünse, yine burçin yan masalardan biriyle sarışın kankasıyla kös kös otururken biz şöyle 1-2 saat güle konuşa eğlenelim.. sonra da burçinin masasına bir uğrarım işte.. ayıp olmasın..ama benim de ona muhtaç olmadığımı görsün..

derler ki,

"bir insana vazgeçilmez olduğunu hissettirdiğiniz an, ilk vazgeçeceği kişi siz olursunuz"

bence herkes vazgeçilmez olmadığını hissetmeli, sizce de öyle değil mi? ;)