ilk astral seyahat deneyimimi anlatıyorum

dediğim gibi bütün manevi savunmam çökmüş depresif bir halde bir yandan annemi kaygılandırmamak için her şey normalmiş gibi takılmak zorundaydım.

---
ara notlar ;

sizlere şu notlarıda vermeliyim ; kalabalık yerlerde hiç bir zaman size yaklaşamazlar . çünkü ortamın enerjisi oldukça yüksek. aranıza bile dolaşamazlar. ancak ne zaman ki yalnız kalırsanız, ozaman enerjiniz düşüyor ve size erişebiliyolar. tabi her insanın enerjiside aynı değil. böyle olaylar başınıza geldiğinde geçici çözüm olaraktan arkadaşlarınızda kalmanızı önerebilirim. rahatlamayı hissedeceksiniz.

---

internette okuduğuma göre yok çıplak olmak lazımmış, açlık ve tokluk arasında olmak lazımmış, kuzey-güney çizgisinde uzanmak lazımmış.
inanın bunlar tümüyle yalan. olay tamamen sizde bitiyor. üstümde t-shirt altımda boxer koydum kafayı çektim üstümede bir pike, sürekli böyle bilgisayarıma trojan sokulmaya çalışılıyomuşta nod32 ordan uyarı veriyormuş gibi hislere kapılıyordum. içimden kendime sövüp duruyodum.

- kurcalamayacaktın aptal .

ki hala söylüyorum olay tamamen benim hatam. bilmediğim bir yola çok hızlı adımlar atmıştım.

derin nefesler aldıktan sonra gözlerimi ve odamın ışığını kapadım. ( o anda cesaret edilmesi en zor şey buydu ) içimden sürekli astral seyahate çıkacağıma inanıyorum diyip ritmik bir şekilde nefes alıyordum. tamamen pozitif düşünceler içindeydim. kendime güveniyodum ve tek istediğim bedenimden çıkmak tarzında içimden konuşuyordum. bunlar olurken odamda bulunan enerjiler ( sanırım cin oluyo bunlar ) hissedilmeyecek gibi değildi. sanki rüzgar esip duruyordu.

yavaş yavaş uyuşmaya başladım. ayaklarımdan-kafama doğru. aynen uyuşturucu almış gibi düşünün, ayaklarım , bacaklarım , gövdem-kollarım ve en son sanki beynim içeri kıvrılmış gibi bir his ile bedenimden çıkmıştım !