elif

ah be elif ahh..

ben seni erzurum un soğuğunda sevdim, 5 sene gözümü kapatmadım adını anmadan.

aramıza girdiler, çekemediler. yeri geldi biz birbirimize hatalar yaptık.

ama son sefer, son sefer gerçekten ümitliydim be. sen ne yaptın?

vurdun baltayı acımadan, oluk oluk akan sevgimi durdurmadın, bıraktın beni öylece.

aşk kaybından ölüyordum ben gün be gün. her gece rüyalarıma girdin, aramadım, en yakın arkadaşıma benim hakkımda sözler söyledin, gıkım çıkmadı. ben yine bana yakışanı yaptım, sustum.

elif, gül yüzlüm, ben seni çok özledim. kokunun yokluğu beni her gün adım adım bitiriyor.

o kadar salağım ki, şu an dönsen, geçmişe çizgi çekerim ben.

ama biliyorum, yine ayrılırız, ağırdır benim aşkım, kaldıramazsın sen.

seni son bir kez görmeden can verirsem eğer, gözüm açık giderim biliyor musun?

tabi sen bilmezsin, 2 gün sonrası elalemin koynunda buldun.

neyse uzatmıyorum, kendi cinayetimin sebebi olacaksın, kendine iyi bak.