0 dan yükseklere doğru hayat hikayem

---gelelim ilk hikayenin sonuç kısmına---

hayatımı gibip atan, bende şizofreni tohumları atan kız daha önce söylediğim gibi bim tarzı markette kasiyerlik yapıyor. ara sıra göz göze geliyoruz bir merhaba
diyor sonra halinden utanıyor galiba. ne zaman takım elbise giysem kıllığına oradan alışveriş yapıyorum. ezildiğini gördükçe ego tatminimi dersiniz, binlik mi dersiniz ne
derseniz diyin işte hoşuma gidiyor onun o halde olması hak ettiğini bulmuş. kasiyerleri küçümsediğimi düşünmeyin sadece onunla aramızda olan mevzu.

jigololuk muhabbetinden arayan kadın hani demişti ya al şu paranı ben seni aramadan beni arama diye gibtiri çekmişti okuyanlar hatırlar. işte o karı memlekete dönünce aradı gel
diye dedim ben seni aramadan beni bir daha kesinlikle arama dedim telefonu yüzüne kapattım. intikamı mı geçte olsa almıştım güzel bir histi.

Babam emekli oldu, yazlık aldı şimdide küçük balıkçı teknesi almak istiyor adamın hedefleri hala bitmesi. birde canı sıkıldıkça çalışmaya devam ediyor hobi olarak. yaptığım 10
soruluk testten bir tek babam işini sevdiği ortaya çıkmıştı. işte işini sevmek böyle bir şey gerekirse işini seviyorsan hobi olarak da yapabiliyorsun. herkese bu şekilde bir iş
nasip olmasını isterim.

annemin hayatı hiç değişmedi eskiden pazardan meyve toplardı şimdi de yazlığın bahçesindeki meyveleri toplamaya devam kadın halinden memlun.

bunun dışında genel durum olarak bir ev aldık, bir de yazlık annemle babam yılın yarısını orada yarısını burada geçiyor kafalarına göre. ama hala daha bir pazardan geçsem içim sevinç
hüzün karışık bir halde sızlar. hiç unutmadım o günleri, zor günlerimde bana destek olan o azmimi.

okuduğunuz ve vakit ayırdığınız için gözlerinize sağlık hadi selametle...

hikayenin ikinci kısmı için (bkz: 0 dan yükseklere doğru iş yaşamı/#91134852)