kuran vs insan hakları evrensel bildirgesi

@34 herkes kendi şeriatını uyguluyor diye bir ifade hem bugünkü gerçek manasıyla kabul edilebilir hem de ekseriyetin hakikatinde kabul edilemez bir ifadedir. ölçüt olarak verdiğin iran ve arabistan misallerini açalım panpa. iran şia ile yönetiliyor. halkın tam anlamıyla yarısı türk. şii ve alevi karışımı bir şey. diğer yarısı fars. kabul edilebilir çünkü mezheplerin oluşmasında etken olan faktör devrede, kabul edilemez çünkü hadis-i şeriflere ters düşüyorlar. yani anlayacağın şia mezhebine mensup iran halkının başı secdeye gidiyor diye vurulmaz sadece. arabistan ise sünni halkın ekseriyeti oluşturduğu bir ülke.

düşün biri ehl-i sünnet diğer ehl-i beyt.

biz ehl-i beyti reddederiz.

kur'an-ı şerifi tamamlayıcı hususiyete sahip olan hz. peygamberin sünnetleridir. böylece @37'ye de mukabele etmiş bulundum.

ayrıca @37, hz. peygamber zamanı arapçasıyla bugünün arapçasını karşılaştır demiş. arada muhakkak fark vardır her dilde olduğu ve olacağı gibi. ama şunu bilmesini isterim. hz. peygambere peygamberlik vahyedilmeden 20 asır evvel arapça güzel konuşma ve yazma yarışmaları tertip edilirmiş. arapça hz. muhafazid zamanında allah'ın dinini içine alabilecek kıvama gelmiştir. yine peygamberlik vahyedilmeden 10 asır evvel islamın liderliğini 1200 sene üstlenecek olan türkler dünyayı çiğneyerek doğudan batıya batıdan doğuya akın akın ilerlemiştir.

şimdi sen bana diyorsun ki bugünkü arapçayla 1400 yıl evvelinin arapçası arasında fark var. peki sen söyle bana. kur'an-ı şerifi okuyup anlayan ve tefsir eden alimler o dönemin duygu, düşünce ve hissiyatıyla ayyuka ulaşan arapçayı bilmeden mi yazıp çiziyor?
o günün arapçasına bir şey katacaklarsa bugünden, bugünün hakikati üzerinden katarlar. kabedeki hacerü-l esved taşıyla ilgili inen ayette araplar peygamber zamanında kuş demişlerdi, çünkü bildikleri, kıvama gelmiş arapça araplara uçanları kuş olarak belletmişti. oysa o uçanlar kuş değildi. bunu bugün biliyorsak bugünün düşünce hissiyatı mühimdir. kur'an-ı şerif 20 yıllık bir döneme hitap eden sonra da kapanan bir kitap değildir.