0 dan yükseklere doğru hayat hikayem

bir gün elektriğimiz kesildi tam üç ay elektriksiz oturduk. babam akşamları gelip gölge oyunları yapardı ulan ne hoşuma giderdi. benim güldüğümü gördükçe onlar da demek ki içten içe hayata tutunuyorlardı. fakirlikle başladığım için mutluydum yani bir eksiğim yoktu. mahalle de öyle zengin değildi kendi çapımızda mahalledeki çocuklarla bedava oyunlar oynardık. saklambaç, ebelemece gibi oyunlar paraya ihtiyaç duymazdım. kuzenimin durumları iyidi ona alınan şeyler o zamanın hep markalı ürünleriydi eksitmeden yenisi alınırdı. ona göre eskiyeni(bana göre yepyeni) bana verirdi. kendi çapımda sevinirdim o verdiklerine gözüm gibi bakardım bi abim yoktu tek çocuktum o bakımdan her zorluğa tek başıma gögüs germeyi öğrendim. aklım başıma gelince simit satmak olsun su satmak olsun çeşitli işler yaparak kendimi ödüllendirirdim. kazandığım paradan bi kuruş bile istemedi ne annem ne de babam kendim harcardım dondurma alırdım, çikolata alırdım.