1. 1.
    0
    artık iş çığrından çıkmıştı. bir gece daha gözümü yumup uykuya dalsam rüya filan demeyip atakan beni turuncu yannanıyla kesin gibecekti. durumu mecbur aileme açtım. "tamam yavrum korkma biz sabaha kadar senle uyumadan bekleriz." dediler. eh tabii insanlık hali hepimiz uyuyakalmışız. saat sabaha karsi 2 buçuk gibi ben bir anda zank diye çığlıklar içinde uyandım. bir de ne goreyim annem de uyanık ama babam mışıl mışıl uyuyor.
    ···
   tümünü göster