yürek sızlatan fakirlik anıları

küçükken iyi hatırlıyorum ablamla aramızda iki yaş vardı ben ilkokul 5'e oda 7 gidiyodu biz o zaman tam fakir değiliz ama yakınız işte annem de babam da ev almak için zütlerini yırtıyolardı bizim çektiğimiz fakirliği çekmesnler en azından evleri olsun diye sonra annem işten çıktı tazminatla kaba inşaatta bi ev aldık içi falan sadece tuğlaydı annmn tazminat parası 15.000 tlydi anca buna yetiyodu çalıştırcak işçide yoktu evin herşeyini babam yapmıştı o günleri çok iyi hatırlıyorum beyler bi gün babamı akşam yemeği için inşaatttan çağırcaktım yoğurt alıp geldim falan sonra babam ben onu çağırdıktan sonra çimentoyu mervdivenden aşağı doğru taşırken düşmüş kolunu kırmıştı eve bi geldi tabi bizim bişeyden haberimz yok babama baktık yüzü çok yorgun gözüküyodu ne oldu dedik bize belli etmemeye çalışıyodu ama bişey olduğu belliydi sonra banyoya geçti direk kustu falan işte sonra babamı acile zütürdük ama beyler o babamın evdeki surat ifadesini hatırlayınca gözlerimden yaş glcekmiş gibi oluyo bizi üzmemek için herşeyi yapıyo adam..o günlerde okula harçlık zütrmyodum karnım gurulduyodu amk ben belli etmiyodm ama babamın yaptığı herşeye değerdi.. şuan neyimiz varsa hepsi annemle babam sayemzdendir.. diğer amcamlara dedemden 2 şer daire kaldı babama bi gibim vermediler amk oçları.. babam akşam fabrikadan geliyodu elektrik işine gidiyodu babam eve çoğu zaman 2 3 gibi geliyodu

şuan 3 evimiz var durumumuz gayet iyi ama bu aralar araba için uraşıyoz anca 15 milyarlık bişe alabiliriz ötesi diğer zamanlarda

çalışın sizinde olur beyler babamla anneme burdan teşekkürler.. diğer hikayeleride okudum içim gitti amk