alayarrrak destanı

Küçüktüm ufacıktım
Top oynadım acıktım
Aniden bir şey oldu
yannanıma güç doldu
Kamışa su yürüdü
Gözümü am bürüdü
Yaklaştım bir kadına
Nazar ettim dıbına
Koşarak kaçtı benden
Ben de koştum peşinden
Baktım domalmış durur
Kâseye şaplak vurur
yannanımı tutarak
Kâseye yaptım atak
Fakat vazgeçti birden
Uzaklaştı gibimden
Benim anlamadığım
Nerede yanıldığım
istemiyorsa yannan
Ne ister domalarak
Birden çalıştı kafam
Anlasana be adam
gibi tekrar dikelttim
züte doğru yönelttim
Ucu bile değmeden
Yine kaçtı önümden
Ne kadar istesem de
Sokamadım zütten de
gibim elimde kaldım
Düşüncelere daldım
Bu kadın pek acayip
Vermez kendi isteyip
am züt fikfikletmiyor
Hiç mi yannan yemiyor
Bari dedim yalasa
Dili gibe dolasa
Bu hoş beklenti ile
Tutup gibi elimle
iyce yanaştım ona
Doğrulttum suratına
gibi yakın görünce
Düştü büyük dehşete
Fırladı kaçtı ordan
Bakakaldım ardından
Soramadım adını
gibemedim dıbını
Tutamadım memeden
Yiyemedim lüleden
O gün bu gün yannanım
Zonklar onu ararım
gibim her daim kaya
Bakıyor hep semâya
Sanırsın çatlayacak
taşşaklar patlayacak
Memo artık otuzbir
Çekerek yaşıyacak
Ateşin söndürmezse
Dünyayı domaltacak