zombi saldirisindan nasil kurtuldum

"begim ben dort kizdan sonra gelmisim. babam ben dogunca dokuz dene davar kesmis. ama o kanin kutsiyeti bana sirayet etmemis. onalti yasimda elime silahi verdiler, dediler ki bu kan davasidir, yasin kucuktur, git namusumuzu temizle. yapamam, kiyamam dedikce beni dovup dovup evden attilar. yaptiklari eziyet canima tak edince gittim canini aldim o adamin. yillarca kabusum oldu, herseyimi terkettim, vicdanimin agirligi haric. ama bak, masumun kani yerde kalir mi? allah belami veriyor, bunlarin hepsi benim sucum. allahim affet beni" diyerek aglamaya basladi. sag omzuna vurup "kasim abi su cevrene bak, herkes feryat figan. sence onlarin sevdikleri masum degil miydi, veya onlarin hepsi cinayet mi islemis?" dedim, basini one egdi. cadirin girisindeki istifden aldigim havluyu sirtina sardim ve "bence kendini suclayacagina benimle beraber buradan kurtulmanin yolunu dusunsen daha iyi olur. anladigim kadariyla bu illet sadece bizim ilcede var ve herneyse, askerin arkada bu olaya dair hicbir sahit birakmaya niyeti yok. yani buradan kacabilirsek ozguruz" dedim. "yine de onumuzde iki buyuk engel var, biri esker agalar, obiri bu kudurmus gavatlar" dedi. aslinda dediklerinde hakliydi, salgindan etkilenen kac kisi oldugu hakkinda hicbir fikrimiz yoktu. bulundugumuz bolge hala guvenli olsa da, komutanlarin gerginliginden ve askerin telasindan, askeri birligin olayi kontrol altinda tutmakta zorlandigi acikti. gunluk yoklamada kaydimi yapan askerin, odadaki askerlere "yakinda hava destegi gelecekmis, hepsini bi gunde indirirler kanka, merak etme" dedigine sahit olmustum.