özgüven eksikliğini

@1 Panpa özellikle en yakın çevrenden başlayarak senle eşit olduklarını kabul etceksin. Mesela kendimden bahsedeyim. Lisede bacağım kırılmıştı barzo gibi koltuk değnekleriyle geziyodum amk. Bunun verdiği aşşağılık duygusu tarif edilemez. O dönemdeyken diş doktorumdan telefonla randevu alamazdım amk. Koltuk değneklerini attıktan sonra hocanın tahtada anlattırdığı ödevlerden alıyodum sık sık. Sınıfın karşısına geçip bişeyler anlatıyodum sürekli. ilk dönemler heyecandan titreyerek boşalma mertebesine ulaşacak kadar oluyodu ama alışıyosun zamanla. Üniversitede de aynısını yapıp konu falan anlattım. Şimdi rahatlıkla her bi haltı yiyebiliyorum. Karı-kız ilişkilerinde çekinmiyorum artık. Benim problemimi çözen taktik şuydu: Tahtaya çıkıp konu anlatırken sınıfın en arkada oturanları gözümde hizaladım. Bi kağıda bakıp bi sağa sola bakış atıyodum. Tiyatro kuralı bu. Bunu yapınca millet seni göz göze gelmiş sanıyo. Baktım birer it gibi dinliyolar. Daha sonra çirkin kızları ele aldım. Bunlardan ekgib hiç bişeyim yok -am hariç- dedim. Daha sonraki dönemlerde kendimi iyi hissettirecek şeylerle sınıfın elit kesmini hedef aldım. Mesela gittim pahalı bi saat aldım. O bana güven sağlıyodu. Mesele ekgib hiç bi şeyinin olmadığını kabul etmek ve insan karşısına çıkma cesaretini göstermek.