harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

baktı bana. "hani nereye gidersen git diyordun şimdi ne oldu?" dedi. hiçbir şey diyemedim. şimdi sen gelip de "nereye gidersen git asıl söylemek istediğim değil, sadece onca kan kustuğum zamanla bir daha karşılaşmamaya dair bir söz, bir teminat bekleme tepkisi" diyemezsin. adamın dıbına korlar. sen bir kere teminat bekleyecek kadar zayıf karakterli olursan, karşındakini pusuya düşmesini beklediğin bir ceylan olarak görüp böyle bir anında saldırırsan adama böyle yaparlar.

ne oldu şimdi? diyemedim bir şey. aradan bir müddet geçtikten sonra bir yabancılaşma hissi sezdiğimi söyledim. öyle mi oluyoruz? dedi. hayır olmuyoruz ama ben.. derken "ee? ne o zaman?" diye kesti sözümü. kendimi onun karşısında ilk defa bu kadar aciz hissediyorum çünkü ilk defa boyun eğerken, suçluyum. ona gerçekten haklı olabileceği bir meseleyi koz olarak vermişim.