harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

bir sakinlik dönemi girdi araya. pek fazla konuşmuyoruz. ben paranoyak olmuşum, o da üzerime titremekten vazgeçmek üzere gördüğünüz gibi. 25'i sanırım pazartesi günü buluşmak üzere sözleşmiştik. haftasonları hiç konuşamadık pazar akşamı bana "mudanyaaaa" falan dedi. haftasonu mudanyada mıydın? dedim. hayır dedi. e ne gibime haber vermedin? ertesi gün mudanyaya gidiyormuş sabah erkenden buluşalım falan filan bişeyler dedi. sınav çıkşı mı ne. sınav 10:40 gibi biter ben gittim 11'de.

11:20 gibi geldi bu sınav 12'deymiş dedi. 15 dakika için geldim oraya yani. vay amk. oturduk ağacın dibine. travian anlatıyo bana. gözlerindeki o parıltı gitmiş, sanki bana yabancı bakıyo amk. ne oluyo lan. mudanya meselesi açıldı. iki hafta falan orda kalabilirim dedi. blöf yaptığını bilmiyordum ama cidden duygulandım lan. sarıldım, seni özliycem dedim. çünkü onca zamandan, onca şeyi atlattıktan sonra artık onunla arama bir perde çekip asıl hislerimi yansıtma gereği duymuyordum, bikaç yaş sızdı gözümden. aptalım tabi dıbına koyim, ama o sıralar cidden kendimi ona muhtaç hissediyorum.