gelin size nasıl kız tavladığımı anlatayım

her şeyi gibtir ettim beyler. işinin de parasının da hayatın da dıbına koyarım dedim. ama ne olursa olsun dedim artık yani. umrumda değil. aç kalabilirim, sokakta kalabilirim, hatta borçlarımdan dolayı hapse bile girebilirim. en yakın dostlarım hatta ailem bile bana cephe alabilir. herkesi ve her şeyi kaybedebilirim. önüme ne kadar zorluk varsa dizdim. bunlar bunlar olacak sen istifa edince diye gözüme gözüme soktum. ama sonunda tamam dedim. kabul. ne olursa olsun anasını gibeyim dedim ve bastım istifayı. müdürle patrona da gider yaptım. egom tavan oldu o anda beyler bi düşünün. kaç zamandır beni her gün giben, adam yerine koymayan, köpek gibi davranan huur çocuklarına gider yapıyorum. ananızın dıbına kadar yolunuz var diyorum. direkt demedim tabi ama o manaya gelicek şeyler söyledim xd

uçuyorum yani beyler. hayatımdaki en mutlu anımdı diyebilirim. umarım hepiniz yaşarsınız bu duyguyu. ciksten öte dedikleri bu işte.

evet her şeyi kabullenip, gibtir edip sıktım tetiği kafama.(lan harbiden gidip babanızın tabancasıyla vurmayın kendinizi. mecaz anlamda vurdum, yazı yazıyorum şuan amk) işte beni bu kadar mutlu eden buydu beyler. öldürmek çok itici bi kelime gibi geliyo o yüzden değişmek diyelim buna. bir anlık cesaretle değişebilmek. bana bu hazzı yaşatan sadece buydu.

iyi de, artistliğimizi yaptık şimdi ne yannan yicez? işin bir de bu boyutu var dimi...