1. 26.
    0
    oturdum bir banka. gelen geçen insanları süzdüm. ilginç ama gülen bir insan neden endişeli bakar? çok gariptir insanımız, gülerken bile mazinin izlerini taşır göz altı torbalarında. kimse gerçekten mutluyum diyemez. biz acımızı cami avlusuna terk edip gitmeyi öğrenemedik. emin olun bizi en çok acıtan şey; yaşadığımız güzellikleri, mutlulukları istediğimiz kişiyle yaşayamıyor oluşumuzdur.. hiç kimsenin yanında ki insan, kalbinde ki insan değildir. ben buna inanırım..
    ···
   tümünü göster