0
o andan itibaren içimi bazı şüpheler kemirmeye başlamıştı. yıllarca işim düşmedikçe muhabbet etmediğim, sürekli laf soktuğum, dışarda sadece birkaç kez buluştuğum insanın bu kadar kısa bir sürede bana yakınlaşması tuhaftı. ancak son zamanlarda yaşadığım olaylar nedeniyle mantıklı muhakeme yeteneğimi kaybetmiştim. o gecenin her saniyesi bana işkence gibi geldi, biran önce bitsede gitsek moduna girdim. gece sona erdiğinde hatice huursunu taksiyle gönderip, bir sigara yakıp boş sokaklarda yürümeye başladım.. bir hedefim olmadan sırf yürümüş olmak için kendimle başbaşa kalmak içimdeki bütün günahları dökmek onlardan arınmak için yürüyordum. ayaklarım beni en sonunda kayalıklara doğru sürükledi..
müthiş bir vicdan azabı duyuyordum. ben neler yapmıştım. ceylin'in yüzüne nasıl bakacak, yastığa başımı koyduğumda nasıl uyuyacaktım? bir anlık iradesizliğimin bedeli çok ağır sonuçlara sebep olabilirdi. ben düşüncesiz ipnenin tekiyim diyerek kayalıklardan kalktım ve eve gittim. yatmadan önce, ceylin'e şu mesajı yazdım;
+ne olursa olsun seni çok ama çok seviyorum ve her zaman sevmeye devam edeceğim yavru ceylanım..
kabuslarla dolu uykumdan kalktıktan sonra telefonumda hatice ve ceylin'den gelmiş 1'er mesaj vardı.
ceylin: bende seni çok seviyorum ama neden her şeye rağmen dedin sarhoşmuydun dün sen? dün ne oldu, bugün buluşalım anlatsana
hatice: dün yaşanan her şey birer hataydı ve alkollüydük. olanları unut. mümkünse bir daha görüşmeyelim
hatice huursuna, gibtir git kendin yavşadın şimdi bana namuslu ayağına yatma cevabını attıktan sonra bir sigara yaktım. olaylar oldukça tuhaflaşmaya başlamıştı lakin ben bunu henüz idrak edememiştim..