aldatılmış bir erkeğin başından geçenler

dışarı çıktığımızda hava hafif serinlemişti. sırtımda hafif bir ürperme hissi olmasının yanında içim kanyak içmişçesine yanıyordu. hatice iyice bana doğru sokularak,

+çok kabasın metehan

-nedenmiş o

+bana ceketini vermeyecek misin

-versem bir şey farkedecek mi

+etmeyecek ama ben vermeni istiyorum

-nedenmiş o

+sana değmiş bir şeyi üzerimde hissetmek istiyorum

-hatice saçmalıyorsun bak kendini dövdürtme bana

+böyle konuşma metehan gerçekleri ikimizde biliyoruz

-hangi gerçekleri

+birbirimizi yıllarca beklediğimizi

hatice'nin elleri ellerime değmiş beni kendine doğru çekmişti. haydi dercesine bakıyordu. dudaklarımız usulca birbirine değdiğinde içimi nedense tuhaf bir huzurun kapladığını hissetmiştim. bu an ne kadar sürdü bilmiyorum lakin bir yerlerden parlama ışıklarını görünce haticeyi birden geriye ittim.

+ne oluyor lan

-metehan ne oldu canım iyimisin

+sen görmedin mi

-neyi görmedim

+biri yakınlarda fotoğraf çekti

-off saçmalama sen hayal görüyorsun, haydi gel yukarı çıkalım

asansöre bindiğimizde hatice'nin suratındaki sinsi gülümsemeyi farketmiştim..